Ten zapach był zakupem w ciemno (czy kiedykolwiek się nauczę?) i od razu przypomniał mi coś. To całkowity klon innego zapachu od projektanta, ale nie mogę sobie przypomnieć, co to jest? To naprawdę frustrujące. Ma ciężar i zmysłowość prawdziwego, mocnego orientalnego zapachu, ale jednocześnie ma tani i syntetyczny charakter. Chciałbym wymienić wiele zapachów, do których jest podobny, ale żaden z nich nie jest tym, który pachnie dokładnie tak... ale najpierw nuty. Otwarcie to nutka bergamotki, ale możesz o tym zapomnieć w ułamku sekundy, Chambre Rouge to tona sproszkowanych przypraw i ogromna dawka słodkiego bursztynu, mnóstwo benzoesu, mnóstwo wanilii, piżma i drewna. Powiedziałbym, że guiac i drzewo sandałowe są najbardziej wyraźne, co tylko podkreśla pudrowy charakter drydownu sandałowo-waniliowego. Muszę przyznać, że mi się podoba, a mojej dziewczynie bardzo się spodobał. To prawie mdłe, nieco dziwne, ale uwodzące połączenie The One, Le Male, Mont Blanc Individuel oraz elementów sztucznego plastiku z Henae Mori lub Versace Dreamer. Zaktualizuję tę recenzję, gdy w końcu przypomnę sobie, czego to w zasadzie klon, po tym jak się za to skarciłem. Faktem jest, że mimo wad tego zapachu, naprawdę dobrze się utrzymuje, a dla tych, którzy lubią Chambre Rouge, łatwo można go pokochać, zwłaszcza w tej cenie. Mam na myśli, że butelka nie jest zła, trochę przypomina mi YSL Jazz, ale tandetna, lekko krzywo wydrukowana etykieta z czcionką zapożyczoną z plakatu Terminatora 2 z 1991 roku przypomina, że to zapach z dolnej półki. Nie mogłem nosić tego zapachu zbyt często, ponieważ wydaje mi się trochę zbyt duszący, ale na okazjonalne noszenie jesienią/zimą warto mieć go w mojej garderobie. To miła niespodzianka, która sprawia, że chcę zgłębić, co jeszcze ma do zaoferowania Pascal Morabito, z czego niektóre nie są w bazie danych Fragrantica.