Bagatelle to promienny, drzewno-kwiatowy zapach. Promienny dzięki neroli i olejkom cytrusowym, które Guerlain robi tak dobrze, drzewny dzięki cedrowi i wetiwerowi, a kwiatowy, cóż, kwiatowy po prostu dlatego. Otwarcie to jedno z najwspanialszych cytrusowych otwarć, jakie kiedykolwiek spotkałem w zapachu. Głównie dzięki neroli, które zdaje się łamać słodycz typową dla tak ciężkiej kompozycji kwiatowej. Jest nanosekunda Fracas, nanosekunda klasyka Herrery, a potem obie znikają, aby Bagatelle mogło pokazać swoje prawdziwe oblicze. Serce bogate w tuberozę, z zauważalną gardenia, kwiat pomarańczy i magnolia, która nadaje niezaprzeczalną słodycz, w ten sam sposób, w jaki osładza Mito od Vero Kern. Tak trudno w to uwierzyć, ale serce nie jest wcale mdłe. Nie ma maślanej konsystencji Fracas, ani nadmiaru Poison, ale zamiast tego prezentuje białe kwiaty w pewien sposób koloński. Przy wprowadzeniu na rynek, Bagatelle zostało zaprojektowane jako jasny i błyszczący edt, więc mimo że jest rozprzestrzeniony i długotrwały, aldehydy wraz z cytrusami pokazują bardziej niewinną stronę tego ogrodu. Jest potężny, ale z radością życia. Drzewny dry down jest uroczy, ponieważ moja skóra ma tendencję do podkreślania wetiweru, wraz z delikatnym, ale nie czystym piżmem. Wielu facetów, którzy kochają duże białe kwiaty, ale są trochę niepewni używania czegoś takiego jak wspomniane wcześniej, ma dużą szansę polubić Bagatelle, ponieważ jest zdecydowanie bardziej drzewny, nie tracąc narkotycznego efektu, jaki mają tuberoza i tym podobne. W pewnym sensie nie czuje się Guerlainowsko. Jest to duże odejście od wcześniejszych zapachów domu, ale gdy poczujesz całą ewolucję zapachu, zauważysz, że mimo iż ciężka natura białego kwiatu z lat 80-tych nie została zredukowana, co byłoby zarówno niemożliwe, jak i grzeszne, lekkość całej kompozycji krzyczy elegancją. Czuje się jak lekkość cytrynowej bezy, która później pojawi się w Shalimar Legere. Weź lata 80-te i dodaj trochę dobrego wychowania, a otrzymasz Jardins de Bagatelle. Guerlain nie potrafi robić tanich i wulgarnych zapachów, nawet jeśli by chcieli. Zamiast tego przynoszą swoją odpowiedź na modne potęgi tej dekady, w tej kreacji z 1983 roku, która jakoś pozostała ukryta wśród Samsar, Shalimarów i Mitsouko, przechodząc głównie niezauważona, jak pokazuje moja butelka z 2007 roku, kupiona w najbardziej ruchliwym domu towarowym w Madrycie w 2015 roku. Ma swoich fanów, ale nie sądzę, żeby było ich zbyt wielu. Mam tylko nadzieję, że nie zostanie wycofana na rzecz bardziej gourmandów. Nowe opakowanie to dobra decyzja, jeśli oznacza, że zostaje, ale nie jestem pewien, jak ten zapach pachnie. Nie przegap okazji, aby spróbować go następnym razem, gdy go zobaczysz. To Guerlain, który jest mało znany, ale ma wiele do zaoferowania.