Otwiera się eksplozją ciepłej, kremowej i niemal lepkiej waniliowej kawy, z słodyczą miodu i pudrowych piżm oraz zwykłym sandałowcem Gualtieriego.

Tytoń jest subtelny i aromatyczny, a bursztyn dodaje balsamicznego ciepła.

Pod tym wszystkim kryje się subtelna nuta czegoś ludzkiego. Ciepłe, lekko moczne piżmo przebija się przez słodycz i drewno.

Pachnie jak poranek po nocy, z wspomnieniami poprzedniego wieczoru.

Jestem w szczęśliwym klubie z animalikami, więc nie rozumiem tego szalonego, obrzydliwego hype'u na ten zapach, nie tak, jak moje ciało je postrzega.

Zdecydowanie warto powąchać, jeśli masz taką możliwość.

Przypomina mi Marlou - nie można go próbować na papierze, musi być na skórze.