Nemo był zapachem, którego nigdy nie posiadałem w 2000 roku, nie dlatego, że mi się nie podobał, ale dlatego, że moja kolekcja była znacznie mniejsza i mniej spekulacyjna niż obecnie, w połączeniu z faktem, że po prostu nie wyróżnia się zbytnio. Cóż, to z perspektywy czasu, ponieważ rzeczy, które podobały mi się wtedy, uwielbiam teraz w porównaniu z ogólnym smutnym krajobrazem męskich premier projektantów. Nie jestem jedną z tych osób, które nieustannie spoglądają wstecz i mówią o "vintage". Bardzo lubię przyszłość i jestem co do niej optymistycznie nastawiony, jednak Nemo to jedna z tych zwykłych premier, które teraz wydają się być dziełem geniuszu. Dla mnie jest to miękkie drzewne, pikantne podejście do lawendy, natychmiast przypominające Boucheron (tak przy okazji, nie spojrzałem, zanim to zauważyłem, a kiedy to zrobiłem, okazało się, że to ten sam perfumiarz! boooya!). Porównaniami byłyby Gucci Envy, By D&G, Dreamer nawet (ten facet zrobił też oryginalnego Dreamera), a także Floris Santal, Moubousin homme, Lalique Equus & Homme, w zasadzie mnóstwo rzeczy z lat 90. i wczesnych 2000. Ma mglisty aspekt drzewa sandałowego / cedru z piżmem i niepowtarzalną gładką gałką muszkatołową, która stanowi jego podstawę, a następnie powiew lawendy na wierzchu. Jest cudowny. Nemo jest naprawdę uroczy, bardzo trwały i pachnie po prostu dobrze. Nie jest tak odjechany jak Eden i Lou Lou, które są bardzo polaryzujące, a do tego dochodzi flakon. Albo ją kochasz, albo nienawidzisz, nie możesz zaprzeczyć, że jest to punkt do rozmowy. Być może jest to również jedna z najbardziej ergonomicznych butelek, która idealnie leży w dłoni, a kreacjonista uznałby ją za stworzoną przez inteligentny projekt. Nemo jest inteligentnie zaprojektowany, aż po łożysko kulkowe dostarczane osobno w pudełku, aby wcisnąć na miejsce i aktywować zakup. Nowoczesny klasyk.