Te nazwy mnie zabijają. Nadzieja. Cóż, myślę, że to sprawiedliwe, to nie jest najgorsza nazwa w tej kolekcji. (Właściwie mam zapach o nazwie nadzieja, jak się nad tym zastanowić) Tak, to przyjemny kwiatowy zapach, który, jeśli naprawdę zwrócisz uwagę na nuty głowy (nałożyłem go kilka razy), rzeczywiście daje tę pikantną słodycz różowego pieprzu, ale jest to BARDZO ulotne, wręcz niezwykle, a potem rozwija się w brzoskwiniowy kwiat, a następnie w bardziej lekki drzewny piżmo z odrobiną ziemi, co ratuje go przed całkowitą redundancją i nudą. Tylko ledwo, wciąż wpisuje się w ogólny temat (z pewnością tych dla kobiet) bycia lekkim i niezbyt zapadającym w pamięć. Czasami osmanthus może być lekko brzoskwiniowym dodatkiem, ale coraz częściej pojawia się w odważniejszych kompozycjach i chociaż to nie jest naprawdę jeden z nich, jest miły. Po prostu miły. Kobiecy, delikatny, nigdy bym nie pomyślał o noszeniu go, ale jest miły.