Więc... kiedyś byłem naprawdę dobry w śledzeniu nowych wydaniach, a Lalique to marka, z którą miałem trudności, ponieważ prawie nie jest już dostępna w Wielkiej Brytanii. Cóż, to nieprawda, KAŻDY internetowy dyskont w Wielkiej Brytanii ma je, ale nie zamierzam kupować w ciemno, nawet w rozsądnej cenie. Mam na myśli sklepy, które kiedyś je sprzedawały, po prostu już ich nie mają, a to zbiegło się z tym wydaniem, więc nigdy nie miałem okazji powąchać tych zapachów. Uwielbiam Lalique jako markę, wiele z ich zapachów to super eleganckie dzieła, nawet jeśli są zrobione z bardzo tanich surowców (tak, formuła z 80% Iso E Super, patrzę na ciebie!) i Encre Noire jest tego przykładem. Dla mnie pachnie bardzo delikatnie cytrusami, suchym grafitem i dymnym akcentem cedru i octanu wetiwerowego... o, i IES. To jest jego geniusz! W każdym razie, dość o oryginale, jak wygląda ten zapach? Uważam, że ma otwarcie przypominające kadzidło, bardziej jak GPH I lub CdG Man, coś w tym stylu. Pieprz wrzucony na jakąś niewiarygodnie białą, gorącą, kosmiczną patelnię, natychmiast sublimujący w momencie kontaktu w rozproszoną, pieprzową parę. Potem cyprys/cedr, trochę sandałowca, pikantna miękkość, ale więcej tego surowego, ponurego dnia, wetiweru z oryginału. Podoba mi się, że Lalique kontynuuje ponurą i mroczną estetykę EN, kiedy mogliby łatwo robić to, co inne marki produkują masowo, ale odmawiają tego, nawet 'sportowy' flankier w tej linii miał oryginał w swoim rdzeniu. Myślę, że L'Extreme jest w porządku.