Moje spostrzeżenia pochodzą z flakonu z połowy lat 90-tych, ale wyobrażam sobie, że można to odnieść do wersji z lat 80-tych-2020, a mówiąc najprościej, są to piękne męskie perfumy. Na mojej skórze pojawiają się zioła i mirra, które otwierają się na różę, która nie jest zbyt kwiatowa, a następnie uderza kastoreum i nie mogę się nim nacieszyć. Właśnie tak powinien pachnieć elegancki mężczyzna z nutą rouge lub buntowniczej postawy. Chciałbym być obrazem tego, jak wyobrażam sobie mężczyznę, który nosi ten zapach, ale chyba będę musiał zadowolić się tym, że pachnę jak on.

Moim zdaniem arcydzieło 😍

Wydany w 1981 r.

Sklasyfikowany jako drzewno-szyprowy

Za nosem tego zapachu stoi oczywiście legendarny perfumiarz Chanel Jacques Polge, który stał za wieloma klasykami tego domu w ciągu ostatnich kilku dekad.

Antaeus to imię starożytnego greckiego półboga. Silny jak bóg i łagodny jak mężczyzna, Antaeus należy do tych perfum o wyrażonej indywidualności i silnym charakterze, które podkreślają męskość, co było trendem w latach 80-tych.

Nuty głowy: cytryna, limonka, kolendra, mirt, szałwia muszkatołowa i bergamotka Nuty serca: tymianek, bazylia, róża i jaśmin Nuty bazy: paczula, kastoreum, labdanum i mech dębowy

Otwarcie jest dla mnie podnoszące na duchu, jest bardzo jasne, jeśli wolisz, plusk jasności, a także czyste, ale nie czyste w mydlany lub cytrusowy sposób. Ta jasność i czystość utrzymuje się tylko przez kilka sekund, po czym zapach zaczyna stawać się cięższy i odważniejszy, wprowadzając zwierzęcy klimat tak znany w tym zapachu z dymną skórą i kastoreum, które jest zwierzęcą nutą pochodzącą od bobra. Nuta kastoreum jest z natury zwierzęca, ale wcale nie jest zbyt funky, nie pachnie fekaliami ani nie jest ostra, nie wierzcie, że jest jak nuta cywetu w Kourosie, chociaż oba zapachy są w tym samym parku kulowym, ze starej szkoły potężnych zapachów, nuta kastoreum jest dla mnie znacznie lżejszą nutą zwierzęcą, choć nadal jest odważna. Wyczuwałem kastoreum w różnych zapachach, takich jak Interlude Man czy Beaver od Zoologist, i wszystkie różnią się nieco w każdym zapachu, ale nuta ta dodaje bardzo odważnym zwierzęcym aspektom do każdego z zapachów. Obok silnych i odważnych zwierzęcych nut skóry i kastoreum w tle pojawia się jaśmin i bardzo subtelna róża. To właśnie połączenie mocnych i bestialskich nut zwierzęcych z delikatnymi i eleganckimi nutami kwiatowymi jaśminu i róży przekształca ten zapach w arcydzieło, jest absolutnie boski. Jak sama nazwa wskazuje, jest jednocześnie silny i delikatny.

Wydany w 1981 roku, ale nadal pachnie wyjątkowo, nie pachnie przestarzale ani staro. Gdyby został wydany dzisiaj, nadal byłby uważany za arcydzieło. Ponadczasowy klasyk. Ma oldschoolowy klimat, ze względu na rodzaj potężnych zapachów wydanych w tamtym czasie, jednak w najmniejszym stopniu nie wydaje się przestarzały.

Wydajność na mojej skórze była niestety umiarkowana, nie tak bestialska, jak wiele osób mówiło o tym zapachu, co sprawia, że zastanawiam się, czy został on przeformułowany, czy może to tylko moja skóra. Projekcja była w umiarkowanym zakresie, z trwałością około 8 godzin.

Jeśli chodzi o pory roku, byłby to idealny zapach na jesień i zimę, a przede wszystkim zapach wieczorowy na oficjalne okazje. Jednak bardzo podobał mi się ten zapach i mógłbym zobaczyć, że jest to czyjś charakterystyczny zapach, który idealnie pasowałby do dżentelmena 35+ jako charakterystyczny zapach.

Ogólna ocena będzie idealna 5/5. Jest to wyjątkowe i fantastyczne, niesamowite połączenie bestialstwa i elegancji, prawdopodobnie najlepszy męski zapach Chanel.

Wygląda na to, że Antaeus nigdy tak naprawdę nie przyjął się w Chanel. Podczas gdy mógł być dla maison tym, czym stała się Coco, Antaeus był hitem chwili, rodząc krótkotrwały flanker Antaeus Sport, a następnie uciekł z tyłu. Niewielu używa Antaeusa, nawet dzisiaj, i chociaż Chanel zachował go dla swoich zwolenników, nie zadał sobie trudu, aby go promować; vintage cieszy się kultowym statusem, podczas gdy obecny, pozbawiony praw i cięć kosztów, mógłby skorzystać z nowszego flankera, gdyby tylko światło reflektorów świeciło na oryginał. Recenzja oparta na 200 ml flakonie z 1982 r. Antaeus to jedne z niewielu perfum, które za każdym razem, gdy ich używam, przywodzą mi na myśl dwa konkretne filmy: Cruising z Alem Pacino, odkrywającym swoją dziką stronę w skórzanych klubach dzielnicy Meatpacking. Biorąc pod uwagę fakt, że Antaeus był podobno ogromnym sukcesem wśród gejowskiego kolektywu około 1980 roku, zastanawiam się, czy to skojarzenie nie jest aż tak daleko idące. Ale Antaeus to o wiele więcej. Mniej popularny, mniej rzucający się w oczy niż popularny brutal Kouros, wprowadzony na rynek w tym samym roku, Antaeus zawsze zachowywał bardziej elegancki wygląd, dystans, podobnie jak Richard Gere w American Gigolo; czy naprawdę jest zabójcą w przebraniu, czy też zawsze miał instynkt? Ziołowy, wytrawny szypr, bogaty w drewno, skórę i kastoreum, z piękną nutą wosku pszczelego, która zagubiła się przez lata. Głęboka róża, N°5 w sposób, który łączy ją z domem i wielką damą. Tak właśnie pachnie ten rocznik. Antaeus otwiera się ziołowymi akcentami mirtu, szałwii, kolendry, bazylii... Intencją Polge'a była klasyczna kompozycja. Ale mamy rok 1981 i czy się to komuś podoba czy nie, rynek i gusta dyktują moc i siłę. Polge pobawił się więc mchem dębowym, skórą i kastoreum z odrobiną cywetu, aby nadać bazie moc i trwałość, której wymagali mężczyźni i kobiety, a serce potraktował bardziej ponuro. Róża i jaśmin, które świecą w tle, pachną wyraźnie Chanel; istnieje krótkie połączenie z N ° 5 w tej pięknej kwiatowej żyle, która biegnie między bardziej klasycznym ziołowym / szyprowym odczuciem, a bardziej współczesnym zwierzęcym warczeniem. Skóra, obficie bogata, tworzy sygnaturę Antaeus. To głęboko garbowana skóra, Cuir de Russie spotyka Peau d'Espagne. Klasyczny dżentelmen spotyka swoją ciemną stronę. Czy była tam przez cały czas? Antaeus to zawsze przyjemność użytkowania i wyzwanie dla zmysłów. Chociaż jest to jednoznacznie Chanel, obróbka nut jest dziełem geniuszu. Polge stworzył coś, co było klasyczne i szanowane, ale także odegrał swoją brutalną zwierzęcą stronę, bawiąc się cieniami i kontrastami, aby stworzyć coś większego niż suma. Klasa, elegancja, seksualność, rozpusta. Czy Antaeus był zabójcą od samego początku? Trwałość jest wyjątkowa, pulsuje na skórze niczym bicie serca w upalną noc, a zapach jest łagodny i dyskretny. W tym sensie nie krzyczy, ale zawsze czai się w cieniu. A kiedy wychodzi, nie ma ucieczki.