Ten zapach był przeze mnie ogromnie oczekiwany, jako wielkiego fana oryginału, więc oczekiwania były nadmiernie wysokie, więc miej to na uwadze, jeśli dam mu letnią ocenę. Otwiera się i czuję masę bliskości „Parfum” oraz orientalnego ciepła, czego nie doświadczam w oryginale, ale mając na uwadze deklarację Parfum, to skutecznie robi to samo. Innym aspektem, który zapożycza z Declaration, jest nuta kminku/koperku, lekko spocona nawet na początku, z tylko najvaguejszymi przebłyskami aromatów z edt. Powiedziałbym, że to bardzo zmodernizowany i na nowo wymyślony Pasha, ale czy ma wartość? Cóż, noszę go na skórze od kilku godzin i muszę powiedzieć, że naprawdę mi się podoba. Jest w nim niemal słodycz w skórzanym dry down, jest naprawdę miękki i subtelny i wątpię, czy przyciągnie uwagę przeciętnego miłośnika perfum. To będzie poszukiwane przez tych, którzy się znają, a Cartier z pewnością stworzył coś, co, choć nie jest rewolucyjne, jest bardzo udane i ma znacznie więcej klasy niż ogromna większość nowych męskich wydania. Muszę go nosić porządnie, ale mam takie samo zdanie jak w przypadku Declaration Parfum, to mile widziany dodatek, a to skutecznie jest „jak by ten zapach wyglądał, gdyby był w zupełnie innym gatunku?” To pytanie. Czy jest tak dobry jak oryginał? Nie, ale jeśli gdzieś będzie w promocji, to go wezmę. Uwielbiam miękki, sandałowy dry down, chociaż nawet tylko na moim ramieniu, nie mogę się doczekać, aby go porządnie nosić i zaktualizować tę recenzję.